Berichten over Maatschappelijk Middenveld

Vakblad fondsenwerving ging op zoek naar vernieuwende fondsen waar directeuren een eigen route kiezen om bij te dragen aan de samenleving. Elise Kant van de Haëlla Stichting en Joske Paumen van Start Foundation. De een kiest voor kleine bijdragen, de ander juist voor grote bijdragen. Allebei zijn het gedreven pioniers die pleiten voor meer innovatie in de sector en voor een optimale inzet van de rol van een fonds ten behoeve van de samenleving.

Fondsenwervers zijn gewend vooruit te denken: aan de volgende campagne, de donorreis, A/B-testen online doen. En dan wordt opeens het digitale podium waarop we bouwen kleiner. Meta kondigde, in reactie op de EU-verordening inzake transparantie van politieke reclame (TTPA), het volgende aan: vanaf 6 oktober 2025 worden in de Europese Unie geen betaalde advertenties meer toegestaan die maatschappelijke, electorale of politieke kwesties raken. De maatregel lijkt op het eerste gezicht een zakelijke keuze, met de woorden: ‘We kunnen het niet meer verantwoord aanbieden.’ Maar in wezen knakt het de democratische infrastructuur van maatschappelijke organisaties.

Vorige week stroomde de Nieuwe Kerk in Den Haag vol voor de jaarlijkse Goede Doelen Lezing 2025, een initiatief van brancheorganisatie Goede Doelen Nederland. Robbert Dijkgraaf, voormalig minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, was spreker. Hij staat bekend als een man die wetenschap, politiek en samenleving moeiteloos weet te verbinden en daarbij niet schuwt om kritische vragen te stellen. Hoofdredacteur Petra Hoogerwerf was aanwezig en sprak na afloop Dijkgraaf en met Margreet Plug, directeur van Goede Doelen Nederland.

In Amerika wordt de politiek gedomineerd door steenrijke witte mannen die iedereen die anders of kritisch is, het liefst willen elimineren. Trump's wereldbeeld kent geen nuance in gender of identiteit. Migranten worden via deportatievluchten het land uitgezet. Trump is tegenstander van klimaatbeleid ('een hoax') en trok Amerika terug uit het Klimaatakkoord. Datzelfde gebeurde bij de WHO, terwijl hij zich opnieuw aansloot bij de Geneva Consensus Declaration van 2020: een internationale verklaring getekend door 35 landen die abortus verwerpt. En zo kan ik het rijtje nog wel aanvullen met vele andere maatregelen die migranten, vrouwen en de LGBTQ+-community raken.

Het nieuwe kabinet is er langer dan Balkenende 1, juichte vicepremier Fleur Agema onlangs. Een prestatie om trots op te zijn kennelijk. Maar wat betekenen de plannen van dit kabinet voor de non-profit sector? Het Hoofdlijnen- en regeerakkoord focust op vier uitdagingen: asiel en migratie, bestaanszekerheid, verduurzaming en zorg en ondersteuning. Het zet in op basisbehoeften zoals toegankelijke zorg, goed onderwijs (hoewel daarop bezuinigd wordt) en meer woningen. Veel aandacht voor de werkende Nederlander en weinig voor het versterken van de onderlinge solidariteit.

Af en toe duiken er dossiers op waarbinnen wantrouwen van de overheid richting de Nederlandse burger zorgt voor onrust, onbegrip en woede, zoals de Toeslagenaffaire. Ook het maatschappelijk middenveld kent hiervan haar eigen voorbeelden. Erik Boerrigter van Partin maakt zich zorgen hoe de FATF-richtlijnen de ruimte voor het maatschappelijk middenveld beperkt.

Het Vakblad fondsenwerving richt voor een nieuwe webrubriek de pijlen op het buitenland. Want ook buiten de grenzen bestaat er natuurlijk een bruisende goededoelenwereld, waar van alles gebeurt dat het vermelden waard is. De internationale round-up van juli 2021:

Op het moment van schrijven worden er in Nederland ongeveer een kwart miljoen prikken per dag gezet, loopt de ziekenhuisbezetting terug en kunnen steeds meer faciliteiten open. Kort gezegd: het ziet ernaar uit dat het ergste deel van de coronapandemie langzaamaan voorbij is. Toch heeft het virus de maatschappelijke verhoudingen flink opgeschud de afgelopen vijftien maanden, en dat laat nu zijn sporen na. Ook de goededoelensector heeft stevige klappen moeten incasseren, terwijl de inzet van non-profits ook na de coronacrisis belangrijk blijft. Sterker nog, extra maatschappelijke inzet voor bijvoorbeeld armoedebestrijding, (mentale) gezondheidszorg en de cultuursector lijkt harder nodig dan ooit.

Soms kom ik een artikel tegen bij een van de vele andere media waarvan ik gewoon vind dat ook onze lezers het moeten lezen. En misschien heb je dat al gedaan omdat je het ook zelf al bent tegengekomen. Maar vast en zeker zijn er genoeg lezers die het nog niet gezien hebben. Vandaar dat we het in dit nummer, met dank aan OneWorld en de auteurs, opnieuw publiceren. Een artikel over ontwikkelingscampagnes die anno 2020 echt niet meer kunnen.